słowa: Agnieszka Osiecka
muzyka: Seweryn Krajewski

Agnieszka Osiecka napisała to dla swojego przyjaciela internowanego. Teraz myślę inaczej będziecie rozumieć tekst,….patrz ludzie się wcale nie boją, powiedz, czy ładnie w Warszawie, to żółte na górze to słońce…zdaje się, że on wtedy wychodził na wolność.